اکسی فلورفن
علفکش تماسی، حلالیت کم در آب، انتخابی، از گروه دی فنیل اتر
فرمولاسیون:
گل Goal w/v %24 EC
تاریخ ثبت: سال 1379
ویژگیهای خاص:
نحوه اثر: بازدارنده پروتوپورفیرینوژن اکسیداز(Protoporphyrinogen oxidase( PPO))
نحوه جذب و انتقال درگیاه: جذب این علفکش عمدتاً توسط اندامهای هوایی گیاه و مقداری نیز توسط ریشه صورت می گیرد. علفکش گل تماسی است اما به میزان کم در گیاه انتقال مییابد.
علائم تأثیر در گیاه: کلروز، نکروزه و در نهایت خشک شدن اندامهای گیاه و در نهایت مرگ گیاه ظهور علائم در شرایط نور سریعتر اتفاق می افتد.
ماندگاری درخاک(نیمه عمر علفکش): 30 تا 70 روز
موارد مصرف در ایران:
علفهای نازک برگ و پهنبرگ در پیاز
موارد مصرف در سایر کشورها:
غلات، ذرت، سویا، بادام زمینی، برنج، پنبه، پیاز، سیر، باغات مرکبات، تاکستان، فندق، درختان زینتی و همچنین مناطق غیر زراعی
راهنمای مصرف:
•در کشت نشایی 2 لیتر در هکتار در مرحله 2 تا 5 برگی علفهای هرز
•در کشت مستقیم 5/1 لیتر در هکتار بعد از مرحله 2 برگی پیاز و یا در دو نوبت، هر نوبت 75/0 لیتردر هکتار، یکبار در مرحله 2 برگی پیاز و مرحله دوم به فاصله 18 روز
•این علفکش به صورت پیش رویش یا پس رویش کاربرد دارد.
•تحمل پیاز نسبت به علفکش اکسی فلورفن با افزایش سن بالا می رود.
•اکسی فلورفن با استفاده از سمپاشی هدایت شده جهت کنترل علفهای هرز زیر درختان میوه در حال رکود نیز قابل توصیه است.
احتیاطهای لازم:
•ممکن است در زمان کاربرد این علفکش، به بوتههای پنبه و سویا نیز آسیب وارد شود و برگهای نورسته این گیاهان در اثر علفکش دچار کلروز و نکروزه شوند که البته این موضوع موجب نقصان عملکرد این محصولات نمی شوند.
ملاحظات زیست محیطی:
•میزان سمیت( LD50، LC50،EC50):5000 میلیگرم بر کیلوگرم برای پستانداران
•با توجه به اینکه اکسی فلورفن هیدروفوبیک است، بطور فزاینده در بافتهای چربی حیوانات تجمع مییابد.
•با توجه به جذب اکسی فلوروفن در ذرات خاک، مقدار شستشو و تجمع آن در آبهای زیرزمینی اندک است.
•تا کنون گزارشی در خصوص توسعه مقاومت ناشی از کاربرد مکرر این علفکش ثبت نشده است.
oxyfluorfen
علفکش تماسی، حلالیت کم در آب، انتخابی، از گروه دی فنیل اتر
فرمولاسیون:
گل Goal w/v %24 EC
تاریخ ثبت: سال 1379
ویژگیهای خاص:
نحوه اثر: بازدارنده پروتوپورفیرینوژن اکسیداز(Protoporphyrinogen oxidase( PPO))
نحوه جذب و انتقال درگیاه: جذب این علفکش عمدتاً توسط اندامهای هوایی گیاه و مقداری نیز توسط ریشه صورت می گیرد. علفکش گل تماسی است اما به میزان کم در گیاه انتقال مییابد.
علائم تأثیر در گیاه: کلروز، نکروزه و در نهایت خشک شدن اندامهای گیاه و در نهایت مرگ گیاه ظهور علائم در شرایط نور سریعتر اتفاق می افتد.
ماندگاری درخاک(نیمه عمر علفکش): 30 تا 70 روز
موارد مصرف در ایران:
علفهای نازک برگ و پهنبرگ در پیاز
موارد مصرف در سایر کشورها:
غلات، ذرت، سویا، بادام زمینی، برنج، پنبه، پیاز، سیر، باغات مرکبات، تاکستان، فندق، درختان زینتی و همچنین مناطق غیر زراعی
راهنمای مصرف:
•در کشت نشایی 2 لیتر در هکتار در مرحله 2 تا 5 برگی علفهای هرز
•در کشت مستقیم 5/1 لیتر در هکتار بعد از مرحله 2 برگی پیاز و یا در دو نوبت، هر نوبت 75/0 لیتردر هکتار، یکبار در مرحله 2 برگی پیاز و مرحله دوم به فاصله 18 روز
•این علفکش به صورت پیش رویش یا پس رویش کاربرد دارد.
•تحمل پیاز نسبت به علفکش اکسی فلورفن با افزایش سن بالا می رود.
•اکسی فلورفن با استفاده از سمپاشی هدایت شده جهت کنترل علفهای هرز زیر درختان میوه در حال رکود نیز قابل توصیه است.
احتیاطهای لازم:
•ممکن است در زمان کاربرد این علفکش، به بوتههای پنبه و سویا نیز آسیب وارد شود و برگهای نورسته این گیاهان در اثر علفکش دچار کلروز و نکروزه شوند که البته این موضوع موجب نقصان عملکرد این محصولات نمی شوند.
ملاحظات زیست محیطی:
•میزان سمیت( LD50، LC50،EC50):5000 میلیگرم بر کیلوگرم برای پستانداران
•با توجه به اینکه اکسی فلورفن هیدروفوبیک است، بطور فزاینده در بافتهای چربی حیوانات تجمع مییابد.
•با توجه به جذب اکسی فلوروفن در ذرات خاک، مقدار شستشو و تجمع آن در آبهای زیرزمینی اندک است.
•تا کنون گزارشی در خصوص توسعه مقاومت ناشی از کاربرد مکرر این علفکش ثبت نشده است.
oxyfluorfen