ملخ شاخک بلند پیشانی سفید
در ایران از جنس Dicticuse دو گونه D.albifrons و D.annaelisa Ram شناسایی شده است که در مناطق مختلف کشور از جمله آذربایجان غربی و شرقی ، مازندران (فرحبخش ، 1340 و فارسی (میرزایانسو همکاران ، 1354 ) انتشار دارد.
مناطق انتشار
گونه اول در شمال آفریقا ، آروپای جنوبی ، یوگوسلاوی ، رومانی ، بلغارستان ، اسراییل ، عراق ، روسیه (قفقاز) و قبرس انتشار داشته و در اغلب مناطق ترکیه نیز کم و بیش مشاهده مشاهده می شود . ولی تراکم گونه دوم نسبت به گونه اول بیشتر و سطح انتشار آن نیز وسیع تر است . این حشره در ایران از مناطق ساحلی دریای خرز (فرحبخش ،1340) و آذربایجان غربی و شرقی (ماکویی ، 1329) گزارش شده است .
شکل شناسی
d.albifronse به رنگ سبز زیتونی تیره است و در حدود 30-40 میلیمتر طول دارد. رانهای عقبی آن در حدود 35-45 میلیمتر است . شکم دارای لکه های تیره ای است . قاعده شاخکها زرد کمرنگ می باشد . زیر شکم به رنگ زرد و سطح پشتی آن سبزرنگ است . بال جلویی بلند تر از بال عقبی بوده و رگبالها به رنگ قهوه ای می باشند . تخمریز در حدود 20-26 میلیمتر طول دارد که راس آن متمایل به بالا و حاشیه اش داندانه دار است .
خسارت
گونه ها همه چیز خوار بوده وگاهی در گیاهان اهلی سبب خسارت می شوند . خسارت آنها مربوط به پوره ها و حشرات بالغ است .پوره ها از علفهای هرز و حشرات بالغ از برگ و ساقه گیاهانی نظیر گندم ، خربزه ، جو ،ذرت و دیگر گیاهان میزبان تغذیه می کنند حشرات کامل از ساقه گندم بالا رفته و باعث چروکیدگی دانه گندم و شکستگی خوشه می شود . در سالهای حمله ، خسارتهای قابل ملاحظه ای به گیاهان نامبرده وارد می کنند .
در ایران بنا به گزارش فرحبخش (1340 ) این حشره به پنبه ، توتون ، کنجد ، ذرت ، لوبیا ، باقلا ، گندم ، جو خربزه و گاهی نیز مو و سایر درختان میوه حمله کرده و با تغذیه از برگ ، ساقه های علفی ، کپسول میوه ، میوه های رسیده و بوته های جوان به این گیاهان ، خسارت وارد می کند .
ریست شناسی
این حشره زمستان را به صورت تخمهای ریز ، کشیده و سیاه رنگ که در دسته های کوچکی در یک یا دو حفره در خاک می گذارد سپری می کند . این تخمها 6 میلیمتر طول و 2 میلیمتر عرض دارند . در اوایل بهار پوره ها از تخم بیرون آمده و شروع به تغذیه از عفهای هرز می کنند و پس از مدتی که به آب و هوا بستگی دارد به رشد کامل خود رسیده و به تغذیه از گیاهان نامبرده می پردازند . گاهی دیده شده که به درخت مو و خوشه انگور و سایر درختان میوه هم حمله می کنند . حشرات کامل دارای رفتار همخواری نیز می باشند . این حشره در سال یک نسل دارد . ( زاهدی 1371)
روش های کنترل
الف- دشمنان طبیعی
زنبورهای خانواده Sphecidace از این حشره تغذیه می کنند ( زاهدی ، 1371)
ب) میکروبی
در مطالعات اخیر ، برخی از عوامل قارچی پاتوژن نظیر Beauveria bassiana و metarhizium anisopliae var acridium را به عنوان عاوامل موثر در کنترل ملخها معرفی کرده ئاند . به ویژه پاتوژن آخری به صورت تجارتی تهیه شده ودر کشورهای مختلف آفریقایی استفاده می شود (لنجوالد و همکاران ،1997)
ج) شیمیایی
در کنترل شیمیایی علیه این آفت می توان از سم دسیس به میزان 5/0-7/0 لیتر در هکتار و نیز از طعمه مسموم با استفاده از سم تیودیکارب (لاروین Df80 ( به نسبت یک درصد توصیه نمود.
