علف‌کش انتخابی، سیستمیک، از گروه کلرواستامیدها (آمید)
فرمولاسیون:
لاسو Lasso %48 EC
تاریخ ثبت: سال 1354
ویژگی‌های خاص:
نحوه اثر: جلوگیری از تقسیم سلول، بازدارنده سنتز پروتئین و رشد مریستم، ممانعت از سنتز اسیدهای چرب با زنجیره بسیار طویل در گیاهان حساس. گیاه ذرت توسط گلوتاتیون ترانسفراز(glutathione transferase)، سمیت این علف‌کش را از بین می‌برد و از این جهت به آن مقاوم است.
نحوه جذب و انتقال درگیاه: به سهولت توسط ریشه گیاه جذب شده و حرکت آن در آپوپلاست و مقداری نیز در سیمپلاست است. تجمع این علف‌کش بیشتر در اندام‌های رویشی است تا اندام‌های زایشی گیاه.
علائم تأثیر در گیاه: جلوگیری از جوانه‌‌زنی و رشد اولیه گیاهچه، بد شکلی گیاهچه‌های جوانه زده.
ماندگاری درخاک(نیمه عمر علف‌کش): 15روز
موارد مصرف در ایران:
علف‌های هرز باریک برگ و پهن‌برگ در مزارع ذرت ] 5 لیتر آلاکلر + 1 تا 5/1 کیلوگرم آترازین قبل از کشت یا بعد از کاشت[
موارد مصرف در سایر کشورها:
بادام زمینی، پنبه، نیشکر، ذرت، سورگوم و سویا
راهنمای مصرف:
•5 لیتر آلاکلر + 1 تا 5/1 کیلوگرم آترازین قبل از کاشت، مخلوط با خاک و یا بلافاصله بعد از کاشت ذرت.
•این علف‌کش بیشتر برای کنترل علف‌های هرز باریک برگ یکساله و اویار سلام کاربرد دارد.
•جهت کنترل اویارسلام بهتر است آلاکلر در مقادیر بیشتر و به صورت آمیخته با خاک استفاده شود.
•آلاکلر علاوه بر قابلیت اختلاط با آترازین می‌تواند با علف‌کشهای ترفلان، گلیفوسیت و ایمازاکوئین نیز بکار رود.
•در موارد خاص می‌توان دو علف‌کش آترازین و آلاکلر را به صورت منفرد نیز در مزارع ذرت مصرف نمود.
•با توجه به اینکه حرکت آلاکلر در خاک به میزان متوسط و یا زیاد است، میزان شستشوی آن در خاک زیاد است. با این حال میزان جذب این علف‌کش با افزایش مواد آلی و درصد رس خاک افزایش می‌یابد و از این جهت در این خاکها آلاکلر به آب‌های زیرزمینی وارد نخواهد شد.
•در خاک‌هایی با بافت متوسط و رطوبت متوسط تأثیر علف‌کشی آلاکلر 6 تا 10 هفته دوام دارد.
احتیاط‌های لازم:
•کاربرد آلاکلر در محصولات زراعی توصیه نشده موجب از بین رفتن آنها و یا کاهش عملکرد خواهد شد.
•میزان حرکت آلاکلر در خاک متوسط و یا زیاد است و از این جهت امکان شستشوی آن در خاک بالا است.
ملاحظات زیست محیطی:
•میزان سمیت( LD50، LC50،EC50):440 میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پستانداران، 1536 تا 5620 میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پرندگان و 8/1 تا 8/2 میلی‌گرم بر لیتر برای ماهی‌ها.
•آلاکلر همانند آترازین برای محیط زیست خطرناک می‌باشد. این علف‌کش توسط سازمان حفاظت محیط زیست امریکا به عنوان ترکیبی تقریبا سمی(slightly toxic ) تقسیم بندی شده است.
•انتقال این علف‌کش از سطوح مورد استفاده به آب‌های زیرزمینی موجب آلودگی آب می‌شود.
•شرب آب آلوده و یا استحمام با آب آلوده به آلاکلر عوارضی در بر خواهد داشت. سوزش چشم و پوست از علائم آن و بروز سرطان از مهمترین بیماری‌های ناشی از این علف‌کش می‌باشد.
•کا ربرد آلاکلر از سال 2006 در اتحادیه اروپا ممنوع اعلام شده است.
alachlor
فرمولاسیون:
لاسو Lasso %48 EC
تاریخ ثبت: سال 1354
ویژگی‌های خاص:
نحوه اثر: جلوگیری از تقسیم سلول، بازدارنده سنتز پروتئین و رشد مریستم، ممانعت از سنتز اسیدهای چرب با زنجیره بسیار طویل در گیاهان حساس. گیاه ذرت توسط گلوتاتیون ترانسفراز(glutathione transferase)، سمیت این علف‌کش را از بین می‌برد و از این جهت به آن مقاوم است.
نحوه جذب و انتقال درگیاه: به سهولت توسط ریشه گیاه جذب شده و حرکت آن در آپوپلاست و مقداری نیز در سیمپلاست است. تجمع این علف‌کش بیشتر در اندام‌های رویشی است تا اندام‌های زایشی گیاه.
علائم تأثیر در گیاه: جلوگیری از جوانه‌‌زنی و رشد اولیه گیاهچه، بد شکلی گیاهچه‌های جوانه زده.
ماندگاری درخاک(نیمه عمر علف‌کش): 15روز
موارد مصرف در ایران:
علف‌های هرز باریک برگ و پهن‌برگ در مزارع ذرت ] 5 لیتر آلاکلر + 1 تا 5/1 کیلوگرم آترازین قبل از کشت یا بعد از کاشت[
موارد مصرف در سایر کشورها:
بادام زمینی، پنبه، نیشکر، ذرت، سورگوم و سویا
راهنمای مصرف:
•5 لیتر آلاکلر + 1 تا 5/1 کیلوگرم آترازین قبل از کاشت، مخلوط با خاک و یا بلافاصله بعد از کاشت ذرت.
•این علف‌کش بیشتر برای کنترل علف‌های هرز باریک برگ یکساله و اویار سلام کاربرد دارد.
•جهت کنترل اویارسلام بهتر است آلاکلر در مقادیر بیشتر و به صورت آمیخته با خاک استفاده شود.
•آلاکلر علاوه بر قابلیت اختلاط با آترازین می‌تواند با علف‌کشهای ترفلان، گلیفوسیت و ایمازاکوئین نیز بکار رود.
•در موارد خاص می‌توان دو علف‌کش آترازین و آلاکلر را به صورت منفرد نیز در مزارع ذرت مصرف نمود.
•با توجه به اینکه حرکت آلاکلر در خاک به میزان متوسط و یا زیاد است، میزان شستشوی آن در خاک زیاد است. با این حال میزان جذب این علف‌کش با افزایش مواد آلی و درصد رس خاک افزایش می‌یابد و از این جهت در این خاکها آلاکلر به آب‌های زیرزمینی وارد نخواهد شد.
•در خاک‌هایی با بافت متوسط و رطوبت متوسط تأثیر علف‌کشی آلاکلر 6 تا 10 هفته دوام دارد.
احتیاط‌های لازم:
•کاربرد آلاکلر در محصولات زراعی توصیه نشده موجب از بین رفتن آنها و یا کاهش عملکرد خواهد شد.
•میزان حرکت آلاکلر در خاک متوسط و یا زیاد است و از این جهت امکان شستشوی آن در خاک بالا است.
ملاحظات زیست محیطی:
•میزان سمیت( LD50، LC50،EC50):440 میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پستانداران، 1536 تا 5620 میلی‌گرم بر کیلوگرم برای پرندگان و 8/1 تا 8/2 میلی‌گرم بر لیتر برای ماهی‌ها.
•آلاکلر همانند آترازین برای محیط زیست خطرناک می‌باشد. این علف‌کش توسط سازمان حفاظت محیط زیست امریکا به عنوان ترکیبی تقریبا سمی(slightly toxic ) تقسیم بندی شده است.
•انتقال این علف‌کش از سطوح مورد استفاده به آب‌های زیرزمینی موجب آلودگی آب می‌شود.
•شرب آب آلوده و یا استحمام با آب آلوده به آلاکلر عوارضی در بر خواهد داشت. سوزش چشم و پوست از علائم آن و بروز سرطان از مهمترین بیماری‌های ناشی از این علف‌کش می‌باشد.
•کا ربرد آلاکلر از سال 2006 در اتحادیه اروپا ممنوع اعلام شده است.
alachlor
